Líkindi með guðstrú og djöflatrú

Ýmis líkindi má finna með himnafeðgum Biblíunnar og þeim hugmyndum sem fólk hefur um djöfla. Guðinn er til að mynda raðmorðingi og sonur hans hótar að senda þá, sem hann segir illt fremja, lifandi í eldinn, þar sem verður "grátur og gnístran tanna".

Kristnir menn hafa oft á tíðum hagað sér eins og Satanistar. Til að mynda brenndu þeir fólk lifandi á báli og drekktu konum sem frömdu þá synd að eignast börn utan hjónabands (sem er líka sérstakt, í ljósi þess, að guðinn og María voru ekki gift þegar þau eignuðust Jesú), auk þessa framkvæmdu þeir pyntingar á fólki í spænska rannsóknarréttinum.

Kirkjan hefur líka oft verið höll undir efnishyggju og hefur verið mikil peninga og valdastofnun. Það er frægt að hún veitti meðlimum sínum syndaaflausn gegn greiðslu.

Kristin ríki hafa einnig hagað sér á djöfullegan hátt, en stundum hefur mátt líkja háttalagi þeirra við dæmi í Biblíunni. Nasistar sendu óvini sína í eldinn, en Jesúsinn hótar að senda þá, sem hann segir illt fremja, í eldinn. Bandaríkjamenn vörpuðu kjarnorkusprengjum á Japan, en guðinn lét rigna eldi og brennisteini yfir borgirnar Sódómu og Gómorru og gjöreyddi þeim og íbúum þeirra.

Annað sem minnir á Satanisma eru dýrafórnir sem Ísraelsmenn framkvæmdu og svo er líka dálítið óhuggulegt þegar kristnir menn ganga til altaris og táknrænt, drekka blóð og borða líkama Krists.

Þess má geta að Satan Biblíunnar virkar nú frekar saklaus miðað við himnafeðgana a.m.k. þá man ég ekki eftir að hann drepi neinn. Hann segir að vísu við Jesú-inn eitthvað á þessa leið:. Allt þetta mun ég gefa þér, ef þú fellur fram og tilbiður mig, en það má velta fyrir sér hvort Jesús-inn geri ekki það sama, þ.e. ef þú fellur fram og tilbiður mig, mun þér e.t.v. veitast eilíft líf - eða er það ekki annars, einn boðskapur Biblíunnar?

Biblían er mótsagnakennd bók. Í henni er bæði að finna kærleiksboðskap og svo þessi dæmi og fleiri, sem ég hef nefnt hér að ofan. Það er t.d. ákveðin mótsögn í því að guðinn segir, í boðorðunum tíu: Þú skalt ekki mann deyða, en svo gjörir hann sjálfur hið gagnstæða. Þó má e.t.v. draga einhvern jákvæðan lærdóm af Biblíunni, þar er sem fyrr segir kærleiksboðskapur, en ég tel að hann sé notaður til að afla trúarbrögðunum fylgis, ekki alls ólíkt og stjórnmálamaður segir eitthvað sem margir geta verið sammála um, til að afla sér fylgis.

 

Hvernig freki karlinn verður til (tilgáta):

Einu sinni var lítill drengur sem var lítill í hjartanu og smár. Freku karlarnir í kringum hann (með stór egó) mættu honum með yfirlæti og hroka sem lét honum líða eins og hann væri minni.

Svo fór fór litli maðurinn í skóla og sankaði að sér háskólagráðum og svo metorðum og naut veraldlegar velgengni sem steig honum mjög til höfuðs. Ennfremur til að bregðast við minnimáttarkenndinni sem var að hluta til komin vegna yfirlætis annarra tók hann sjálfur að líta á sig stórmenni (og þar með stærri en einhverjir ónefndir) og varð sjálfur hinn mesti egóisti og ofurmenni. Þannig mætti kannski segja að yfirlæti og egóismi í einum geti ýtt undir yfirlæti og egóisma í öðrum.

Og metorðin fóðruðu stórmennskukenndina og lífið varð einn slagur í að vinna slagi við aðra, hafa betur og stefna "hærra" sem steig honum ennþá meira til höfuðs. Í öllum asanum og slagsmálunum varð hann að tilfinningalausu vélmenni sem stýrðist nær eingöngu á eigin rökhugsun og kennisetningunni að láta ENGANN vaða yfir sig en varð í þessu ferli nær tifinningalaus og var óviss um hvað orðið tilfinningar þýddi í raun og veru.

Svo þegar hann var orðinn bæði forseti og forsætisráðherra þá hóf hann að fangelsa blaðamenn sem áttu til að gagnrýna hann og reka dómara sem voru honum ekki hliðhollir. Að lokum fór hann svo í stríð af því að það skildi ENGINN vaða yfir hann.

Kannski er best að líta á sig sem hvorki æðri eða óæðri en aðrir?

Ríkiskaffihús - því ekki?

Ég er með hugmynd:  Hvernig væri að ríkið gerði sig gildandi á samkeppnismarkaði?  Hvernig væri t.d. ef ríkið ætti varanlega einn banka í heilu lagi, tryggingafélag, sjávarútvegsfyrirtæki o.s.frv., já og jafnvel ríkiskaffihús.

Ef ríkið getur grætt á fyrirtækjarekstri í samkeppni við einkaaðila af hverju er það þá ekki að gera það til hagsbóta fyrir almenning.  Ég vil gjarnan geta valið hvort ég versla við einkabanka (og eina prósentið) eða ríkisbanka (við almenning).

Þarna yrði þá bæði kapítalismi og sameignarstefna í bland, þar sem maður gæti valið annað hvort eða bæði eftir atvikum.

Ég vil benda á að sameignarstefna hefur gefist vel á mörgum sviðum, t.d. er Landsvirkjun í almanna eigu og er almenn ánægja með það.  Ríkisbankarnir hafa undanfarin misseri skilað svakalegum hagnaði og arði til ríkisins, og í gamla daga átti ríkið t.d. Símann (Póstur og Sími) sem var á þeim tíma mikil tekjulind fyrir ríkið.  Sé litið út fyrir landsteinana – til Svíþjóðar, þar skilst mér að stór hluti íbúða sé í eigu ríkis og sveitafélaga og eru leigðar til almennings – e.t.v. væri hægt að bjóða upp á lægri leigu með því móti?

Nú veit ég ekki hversu góð hugmynd þetta er á skalanum slæm til góð, en ég vildi koma henni á framfæri sem er hér með gert.

Hagur sjávarútvegsins, eigið fé og arðgreiðslur, frá hruni til loka ársins 2016 hefur batnað um 365 milljarða króna las ég nýlega í Kjarnanum, sem er ríflega milljón á hvern Íslending svo það virðist eftir nógu að slægjast.