Alþingi

Þar sem kúkurinn fer til að deyja.

Alþingi 

Eitt sinn

Eitt sinn

Fyrir

Langa löngu

Kom ég

Að

Fossi

Og

Hvað með

Það

Ný frétt

Samkvæmt öruggum heimildum fréttastofu, gengur framleiðsla öryrkja með ágætum.  Þeim kann að fækka síðar.

Herskólinn

Regla nr. 1:   Hlýddu.

Regla nr. 2:.  Sjá reglu nr. 1.

Ljóð nr. 10

Hljóðið í ísskápnum táknar dauði

Ljóð nr. 4

Kapteinn ofurbrók
Major undirbrók

 

Hver á þig?
Hver á þig?

Herskólinn

Regla nr.1:  Þú miðar á hjartað og tekur í gikkinn.

Regla nr.2:  Ef þú hittir ekki, sjá reglu nr. 1.

 

Tilgáta um brjálsemi þjóðarleiðtoga

Þjóðarleiðtogar eru oft miklir egóistar og eru í stöðugri keppni um að vera fremstir. það er þessi keppni um að vera fremstir sem veldur brjálsemi þeirra - það kemst ekkert annað að. Sumir þeirra vita ekki afhverju þeir vilja vera þjóðarleiðtogar, þeir vita það eitt að þeir vilja vera fremstir.

Þjóðarleiðtogar eiga það til að fangelsa eða ryðja úr vegi stjórnarandstæðingum og þeim sem gætu átt til að gagnrýna þá, dómurum og blaðamönnum og stundum fara þeir í stríð. Ástæðan fyrir þessu gæti verið að þeir eru að verja þá hugmynd um sjálfa sig, um að vera fremstir og til að þessi sjálfsmynd bíði ekki hnekki, gera þeir hvað sem er. Þeir eru í raun hræddir menn að verja hugmyndina um sjálfa sig sem mikilmenni og númer eitt og ryðja þeim úr vegi sem gætu raskað þeirri hugmynd.

Rótin að þessu ástandi gæti verið lífsskoðun eins og sú, að láta engan vaða yfir sig. Í slíku lífsviðhorfi  felst átök, jafnvel átakasækni (til að sanna sig) og ákveðin mikilmennskukennd, því ef enginn getur vaðið yfir viðkomandi þá hlýtur hann að vera númer eitt?

Mótefnið við þessu kann að vera "jafnaðarmennska", tilfinningaleg meðvitund, kærleikur, átakafælni og muna að fæstir eru fullkomnir?

 

Yfirismi

Ég er mikill maður

já talsvert meiri en þið

Að minnsta kosti meiri

en margir ónefndir

 

Ég dýrka sjálfsdýrkandann

og dreymi um efsta stall

Ég er með glás af gráðum

er ekkert drullumall

 

Heilbrigður og hávaxinn

með hár á bringunni

Klæddur eins og kóngur

í merkjavörunni

 

Við erum mesta þjóðin

sigurvegarar

ekki minnipokamenn

eða aumingjar

 

Ríkisvaldið sterkt

og hlýðnir þegnarnir

Ef það gengur ekki

tala peningarnir

 

Þingið það er þref

og dómararnir skræfur

Okkur farnast best

ef sá sterki ræður

 

Ef að ég slasast

ég greiði sanngjarnt gjald

Ef þú ert blankur

á götunnar vald!

 

Ég vill enga flóttamenn

útum koppa og grundir

Það sem að ég óttast mest

er að verða undir

 

Ég á mér mín takmörk

ég er ekki hinn fyrsti

Ég aðeins skríð

fyrir Kristi

 

Hiklaust ég sendi

hina á bálið

Eins og góður Guð

það er málið

 

Sem vinnuveitandi

ég vel mína þræla

Það er eins gott þeir séu

ekki með stæla

 

Þú borgari góður

skalt þekkja þinn stað

annars það hefur

afleiðingar

 

Ef einhver mér ógnar

þá valdi ég beiti

Annars verður allt

eitt öngþveiti

 

Ef ég ei næ að ráða

hann ei vill upp rísa

jafnvel þó þú sért

rosaleg skvísa

 

Eins víst og Jesús

oss sækir senn

þá er náttúran

fyrir menn

 

Ef ég ei þarf

eftir matnum að bíða

þá mega dýrin

kvalir líða

 

Ég á mér ei takmörk

ég er bara svona

En mundu það vinan

þú ert bara kona

 

Sem mikill maður

ég fæ meira en þið

Þó ekki meira en

nokkrum núllum aftanvið

 

Ég hef þykkan vegg

og finn ekki til

Tilfinningarnar ekki

ég kannast við

 

Eðlis- og efnafræði gróðurhúsaáhrifa (tilraun til útskýringar á mannamáli)

Allir hlutir lýsa frá sér ljósi sem fer eftir hitastigi þeirra (thermal radiation). Þá er ekki verið að tala um það sýnilega ljós, sem berst frá hlutunum þegar fellur á þá sólarljós eða eitthvað slíkt, heldur ljós sem fer eftir hitastigi þeirra. Því heitari sem hluturinn er, því orkuríkara er ljósið. Hjá venjulegum hlutum er þetta ljós ósýnilegt, (er t.d. á innrauða sviðinu), en ef hluturinn er hitaður meira fer hann að lýsa á sýnilega sviðinu (eins og t.d. rauðglóandi heitt járn).

Sólin hitar yfirborð jarðarinnar og jörðin geislar frá sér ósýnilegu ljósi sem fer eftir hitastigi hennar á hverjum stað. Í andrúmsloftinu eru svo lofttegundir, m.a. gróðurhúsalofttegundir sem “gleypa” hluta þessa ljóss og þá fara sameindirnar að snúast hraðar og titra meira og við það hitnar. Þetta er ekki alls ólíkt því sem gerist í örbylgjuofni. Örbylgjuofninn sendir frá sér ósýnilegt ljós, sem ofninn framleiðir með ákveðnum hætti og maturinn í honum gleypir þetta ljós og við það fara sameindirnar í matnum að snúast hraðar og við það hitnar hann.

Þegar jörðin geislar frá sér sínu ósýnilega ljósi, þá færi hluti af því bara út í geim, en þegar er aukið við gróðurhúsalofttegundir verður stærri hluti varmans eftir í lofthjúpnum og hluti geislast aftur til jarðarinnar.

Vandamálið er einkum jarðefnaeldsneyti, olía, gas og kol. Þegar það er brennt myndast gróðurhúsalofttegundin koltvísýringur. Einhver kann þá að spyrja, hvort maðurinn hafi ekki alltaf verið að brenna eldivið og framleiða með því koltvísýring. Jú það er rétt, en það sem gerðist þá, var að plöntur tóku upp koltvísýringinn, sem varð til við brunann, auk vatns og sólarljóss og framleiddu úr því súrefni og kolvetni, í ferli sem heitir ljóstillífun, þ.a. þetta var hringrás þar sem sá koltvísýringur sem myndaðist við brunann á eldiviðnum, var upptekinn af öðrum plöntum og magn koltvísýrings hélst nokkuð stöðugt í andrúmsloftinu. Þegar jarðefnaeldsneyti er brennt aftur á móti, þá bætist við magn kolefnis í kolefnishringrásinni og koltvísýrings í andrúmsloftinu, sem veldur auknum gróðurhúsaáhrifum, þar sem stærri hluti varmans sem jörðin geislar frá sér verður eftir í lofthjúpnum og hluti geislast aftur til jarðarinnar. Þess ber að geta að hluti viðbætts koltvísýrings fer í höfin og veldur súrnun sjávar.

Án gróðurhúsaáhrifa væri ekki byggilegt á jörðinni, það væri einfaldlega of kalt, en aukning gróðurhúsalofttegunda gæti verið að valda örri hlýnun.

 

Höfundur var efnafræðingur í gamla daga.