Tilgáta um brjálsemi þjóðarleiðtoga

Þjóðarleiðtogar eru oft miklir egóistar og eru í stöðugri keppni um að vera fremstir. það er þessi keppni um að vera fremstir sem veldur brjálsemi þeirra - það kemst ekkert annað að. Sumir þeirra vita ekki afhverju þeir vilja vera þjóðarleiðtogar, þeir vita það eitt að þeir vilja vera fremstir.

Þjóðarleiðtogar eiga það til að fangelsa eða ryðja úr vegi stjórnarandstæðingum og þeim sem gætu átt til að gagnrýna þá, dómurum og blaðamönnum og stundum fara þeir í stríð. Ástæðan fyrir þessu gæti verið að þeir eru að verja þá hugmynd um sjálfa sig, um að vera fremstir og til að þessi sjálfsmynd bíði ekki hnekki, gera þeir hvað sem er. Þeir eru í raun hræddir menn að verja hugmyndina um sjálfa sig sem mikilmenni og númer eitt og ryðja þeim úr vegi sem gætu raskað þeirri hugmynd.

Rótin að þessu ástandi gæti verið lífsskoðun eins og sú, að láta engan vaða yfir sig. Í slíku lífsviðhorfi  felst átök, jafnvel átakasækni (til að sanna sig) og ákveðin mikilmennskukennd, því ef enginn getur vaðið yfir viðkomandi þá hlýtur hann að vera númer eitt?

Mótefnið við þessu kann að vera "jafnaðarmennska", tilfinningaleg meðvitund, kærleikur, átakafælni og muna að fæstir eru fullkomnir?

 

Hvernig freki karlinn verður til (tilgáta):

Einu sinni var lítill drengur sem var lítill í hjartanu og smár. Freku karlarnir í kringum hann (með stór egó) mættu honum með yfirlæti og hroka sem lét honum líða eins og hann væri minni.

Svo fór fór litli maðurinn í skóla og sankaði að sér háskólagráðum og svo metorðum og naut veraldlegar velgengni sem steig honum mjög til höfuðs. Ennfremur til að bregðast við minnimáttarkenndinni sem var að hluta til komin vegna yfirlætis annarra tók hann sjálfur að líta á sig stórmenni (og þar með stærri en einhverjir ónefndir) og varð sjálfur hinn mesti egóisti og ofurmenni. Þannig mætti kannski segja að yfirlæti og egóismi í einum geti ýtt undir yfirlæti og egóisma í öðrum.

Og metorðin fóðruðu stórmennskukenndina og lífið varð einn slagur í að vinna slagi við aðra, hafa betur og stefna "hærra" sem steig honum ennþá meira til höfuðs. Í öllum asanum og slagsmálunum varð hann að tilfinningalausu vélmenni sem stýrðist nær eingöngu á eigin rökhugsun og kennisetningunni að láta ENGANN vaða yfir sig en varð í þessu ferli nær tifinningalaus og var óviss um hvað orðið tilfinningar þýddi í raun og veru.

Svo þegar hann var orðinn bæði forseti og forsætisráðherra þá hóf hann að fangelsa blaðamenn sem áttu til að gagnrýna hann og reka dómara sem voru honum ekki hliðhollir. Að lokum fór hann svo í stríð af því að það skildi ENGINN vaða yfir hann.

Kannski er best að líta á sig sem hvorki æðri eða óæðri en aðrir?

Hugleiðingar

Gáta: Hvað er líkt með kapítalista og öryrkja?
Svar:. Þeir eru báðir á framfærslu vinnandi fólks.

 

Smá hugleiðing um samkeppni:
Það er alltaf talað um að samkeppni sé af hinu góða, en gallinn við samkeppni er að það eru vinnerar og lúserar. Stundum á þetta við um heilu heimsálfurnar, t.d. Bandaríkin og Afríku - vinner og lúser. Hvernig á t.d. Simbabve að keppa við Bandaríkin?  Þeir eru langt á eftir í þróun.  Eiga þeir t.d. að fara að framleiða tölvur og bíla? Þeir færu örugglega á hausinn, þ.s. hinir hafa samkeppnisforskot.  Þeir ríku verða ríkari....... E.t.v. væri heimurinn betri ef það væri meiri samvinna og minni samkeppni.

......Svo gæti annar möguleiki verið að ríkið stofnaði hin ýmsustu fyrirtæki og færi í samkeppni við einkafyrirtækin. Þá væri þeim sem hefðu áhuga og getu til að stofna fyrirtæki, það frjálst eftir sem áður og ef ríkið hagnaðist á sínum rekstri, gæti mögulega orðið sanngjarnari skipting auðs í heiminum.

 

Lúxuslíf er einn versti óvinur umhverfisins.  Þetta ætti ekki að snúast um að við getum keypt endalaust af einhverjum óþarfa. Við ættum að hafa passlega mikið – ekki of mikið eða of lítið

 

Smá hugleiðing um almenningssamgöngur á Íslandi:
Hvernig á fólk að geta tekið strætó þegar vinnudagurinn er jafn langur og raun ber vitni? Svar: Það er varla framkvæmanlegt.

 

Smá hugleiðing um Biblíuna:.
Af hverju fer guðinn ekki eftir eigin boðorðum (eins og þú skalt ekki mann deyða)?
Eitt og annað er talað um fyrirgefningu  í Biblíunni, en á einum stað er Jesúsinn með hótanir um eldinn. Er slíkur Jesús algóður?

 

Um laun, arðgreiðslur og skatta:

Það er örugglega gaman fyrir suma að hafa ofurlaun og líka fyrir aðra að hafa háar arðgreiðslur, en hafa ber í huga að kakan er bara ákveðið stór hvort sem er hjá einkafyrirtækjum eða hjá ríkinu og ef sumir taka "ofursneiðar" þá er bara minna til skiptanna fyrir hina. Auk þess verður varan sem fyrirtækið framleiðir að vera dýrari fyrir vikið sem bitnar á neytendum eða skattgreiðendum.Ég heyrði um daginn stungið uppá að hæstu laun væru fjórföld lágmarkslaun, mér finnst það ekki slæm hugmynd í ljósi þess að öll störf eru mikilvæg og að sanngirni sé gætt. Það þyrfti þá að koma betur til móts við námsmenn þ.a. námslánin séu að meiru leiti styrkur en lán, þ.a. fólk tapaði ekki á að mennta sig. En þar sem sumir taka stærri sneiðar af kökunni en aðrir (og sumir raunar mun meira en þeir hafa nokkurn tíma þörf fyrir) þá finnst mér sanngjarnt að þeir leggi meira til svo sanngirni sé gætt.

 

Smá hugleiðing um einkarekin sjúkrahús:
Er ekki markmiðið með einkarekstrinum að græða á honum, og bætist sá kostnaður við að borga kapítalistanum gróðann ekki við þann kostnað sem fer í reksturinn?
Er ekki hætt við að þjónustan verði lélegri á einkareknu sjúkrahúsi þar sem menn gætu reynt að sleppa sem billegast frá hlutunum til að geta skilað meiri gróða?
Er ekki nóg fyrir skattborgarann að reka heilbrigðiskerfið en að þurfa halda uppi einhverjum kapítalistum í leiðinni?
(Hugtakið pilsfaldarkapítalismi er þegar kapítalistarnir hanga í pilsfaldinum á mömmunni (ríkinu) sem sér um að borga brúsann)

 

Kapítalismi = Velferðarkerfi ríka fólksins

 

Af hverju óttast sumir og hafa andúð á flóttamönnum og innflytjendum?  Tilgáta:

Fólk óttast sig sjálft......
Sumt fólk hefur það betra en annað fólk. Það fólk vill kannski frekar kaupa sér einhvern óþarfa en hjálpa fólki sem býr á ruslahaugum útí heimi. Ríka fólkið óttast að fátæka fólkið komi og taki auðinn og hagi sér eins og það gerði. Með öðrum orðum það óttast sig sjálft. Í þessu felst ótti um misskiptingu en einnig rasísk hugsun um að aðkomufólk megi ekki efnast í sama mæli og heimamenn eða meira en það sjálft. Svo er þekkt að þeir sem aðhyllast hægri stefnu - sem felur yfirleitt í sér misskiptingu, eru yfirleitt andsnúnari innflytjendum.  Kannski er það vegna þess að þeir óttast sjálfir mest að verða undir.  Auk þess tel ég þjóðrembu og önnur trúarbrögð geta stuðlað að andúð á innflytjendum og skortur á kærleika?

 

Spurning fyrir frjálshyggjumenn:. Voru þrælarnir í USA í gamla daga lúserar og þrælahaldararnir vinnerar?

 

Spurning:. Er fína fólkið fínt fólk? Og er ófína fólkið ófínt fólk?

 

Hugleiðing um stórveldin:. Í gamla daga þegar ófriðlegt var í einhverju landi þá studdu Bandaríkin kannski stjórnarherinn og Sovétmenn uppreisnarmenn (eða öfugt).  Voru þeir ekki með þessu að kynda undir enn meiri hörmungum með að blanda sér í ófriðinn? Er þetta ekki svona enn eins og t.d. í Sýrlandi? Alltaf að skapa vandræði með valdatafli (og líka maka krókinn (því stríð getur verið arðbær bissness (eins og t.d. með vopnasölu))).

 

Hugleiðing um að vera "góður" eða "vondur":. Flestir gera bæði slæma og góða hluti. Er þá ekki einföldun að setja einhvern í annan hvorn kassann og segja að hann sé annað hvort góður eða vondur? 

 

Noregur verði ríki Íslendinga! (Múrum Norðmennina bara inní pínulitlu fangelsi eins og á Gaza í Ísrael). Þetta getum við gert af því guð nokkur gaf Ingólfi Arnarssyni og afkomendum hans Noreg (las það í gömlu trúriti sem ég fann inní kompu). Og nú skulum við endurheimta landið okkar - koma svo.

 

Einu sinni var fólk sem dýrkaði sjálfsdýrkandann og fannst það betra en hinir.

 

Einu sinni var maður sem var með svo þykkan vegg að hann gat ekki fundið til. Þannig að veggurinn sem átti að vernda hann skaðaði hann.

 

Sumt fólk þarf alltaf að upphefja sjálft sig með að setja aðra niður. En er einhver æðri eða óæðri en næsti maður?

 

Hvort er verra mikilmennskukennd eða minnimáttarkennd?

 

Vitur kona sagði einu sinni: Galdurinn liggur í tilfinningunum.

 

Hvað vitum við mennirnir?

 

Kannski er betra að deyja eins og maður en lifa eins og hundur

 

Hvort mundir þú heldur vilja vera stjarna eða stjörnuhrap?

 

Einu sinni var maður sem kunni skil á réttu og röngu og hann taldi að guð væri sér hliðhollur.

Svo var annar maður sem hagaði sér stundum á vafasaman hátt, en hann gat elskað alla menn - lika þá sem voru vondir við hann.

Væri ekki gott ef maður gæti gert bæði, haft kærleikann og elskað alla menn og líka hagað sér sæmilega.

 

Hvort er mikilvægara frelsið eða kærleikurinn?

 

Ef ég vill fá trú á mannkynið hugsa ég um björgunarsveitirnar sem leggja sig í hættu við að bjarga öðrum í sjálfboðastarfi.

 

Hvað ætli ég hefði getað bjargað mörgum mannslífum með öllum café latte-num sem ég hef drukkið um dagana?

 

"Hver hefur sitt".

 

Ég er einna hræddastur við sjálfan mig, því ég get verið minn versti óvinur.